Verlies onder de douche

Verlies komt in vele vormen. Soms zelfs op de meest onverwachte momenten, zoals onder de douche. Al een paar dagen liep ik rond met het idee dat de volgende 'Dag van vertraging' moest gaan over 'verlies', maar ik was nog zoekende. Zoekend naar het verhaal, de boodschap en de vragen. Ik wist wel dat het niet moest gaan over verlies van personen door sterfgevallen en het moest ook niet gaan over het verlies van spullen. En vanmorgen gebeurde er toen dit…

Ik was net bezig met het haar van Zola te ontdoen van de onvermijdelijke klitten toen ze me heel netjes vroeg of ze me iets mocht vertellen. Daar kan je als vader natuurlijk geen nee tegen zeggen, dus ik moedigde haar aan om haar verhaal met mij te delen.
"Nou, weet je… ik vind het eigenlijk niet zo leuk dat Zayra langer klein is dan mij. Ik groei zo snel en zij blijft lekker klein. Ik wil eigenlijk ook niet geboren zijn en ik wil ook niet naar school.". Even viel ik stil. Waar kwam dit vandaan? Haar antwoord was helder: "Ik ben bang om dood te gaan.".
Haar onschuldige fantasiewereld waarin iedereen voor altijd leeft en het leven enkel uit spelen bestaat, begint te vervagen. Ze verliest stukje bij beetje haar onschuld.
Ik was verrast door haar eerlijkheid. Even twijfelde ik over wat ik haar moest zeggen. Moest ik haar geruststellen en zeggen dat ze niet bang hoeft te zijn voor de dood? Of zou ik haar laten weten dat ik dezelfde angst ken? Ik koos voor dat laatste. Dat voelde het beste om te doen. We deelden onze angsten en even voelde ik me dichterbij haar dan ooit.

Waar je over na mag denken…

• Wat heb jij de laatste tijd verloren en wat voor effect had dat op je?
• Wat is de oorzaak van dit verlies? En minstens zo belangrijk: hoe ben je ermee omgegaan?
• Hoe geef je betekenis aan wat je verloren bent?
• Welke veranderingen, positief of negatief, zijn er uit dit verlies voortgekomen?

Verlies is er in vele vormen, soms zelfs onder de douche.